نسخه الکترونیک آتیش منتشر شد / این برقوش دیده می شود و چشم می شنود – babol music ایران و جهان

به گزارش خبرنگار مهر، آلبوم «آتش» به ،وان اثر پای، کوارتت «طراب»، «ما» و «باد» به نویسندگی و اجرای ابوسعید مرزایی و نوازندگی سازهای کوبه ای فربد یداللهی در معرض دید عموم قرار گرفت. و دوستداران موسیقی ایر،.

«ایور»، «آتش مهر»، «آتش آتش»، «آتش جان»، «شب»، «آتش و شب»، «آتش و باد»، «آتش و باران»، «آتش و اشک»، «شبگیر» “باگاه”، “پیام”، “شعله”، “بامدات”، “خداحافظ، باید بروی” قطعاتی هستند که در این آلبوم قرار گرفته اند.

ابوسعید مرزایی، نوازنده و آهنگساز این پروژه نوشت:

صدای آتش را می شنوید! این بار هم مثل سه بار قبلی انگار داریم از طریق شنیدن می بینیم! گوش می بیند و چشم می شنود! به دانش آموز دیگری گوش کن، شاگرد دیگری را ببین! آنچه در این کوارتت سعی کردم به آن برسم، نقطه جوشی بود که با هنر و دانش خود ترتیب دادم تا این رباعی شایسته نام هنر و موسیقی باشد.

آفرینش در زمان و زمین; در این مظاهر که برای ایفای نقش خدا زند، می شویم، از او چه هستیم! جای تعجب نیست که ما نیز بر اساس آنچه او به ما داده آفریده شده ایم. انسان برای آنچه می آفریند به ،وان مدرک نامی گذاشته است. تا آدمی انسان بماند و تا راه نماند، شوق قیام باشد.

بی شک هر چه اثر هنری بالاتر باشد، مخاطب ریشه دارتر و قدرتمندتر می شود تا با خستگی زمین و زمان مواجه شود و زندگی خود را زیباتر و زیباتر بسط دهد. انسان شایسته است و باید یاد بگیرد که مخاطب آثار هنری بزرگ باشد تا بتواند آنها را بفهمد و بیابد و جامعه یا قشرهای فرهنگی جامعه که از کارهای سطحی به ،وان سرگرمی به تنگ آمده اند، آسیب پذیرتر هستند و به آنها نمی دهند. فکر و احساس درست، همان گروهی که هنر را سرگرمی و سرگرمی می دانند، این ساده ترین نیاز انسان به پایدار ماندن نیست.

خوشبختانه هنر و هنر موسیقایی ایر، اصالتاً ایر، دارد، زیرا درخت تنومندی است و می‌تو،م آن را یاد بگیریم و نظر بدهیم، از آن بنوشیم و به آن بیفزاییم و هر هنرمندی می‌تواند با توجه به نقطه نظر خود چیز دیگری خلق کند. چشم انداز.

با این نگاه هرگز نتوانستم سیل نگاه ها را با نمایشی سطحی و سریع در چشم مخاطب منحرف کنم! بنابراین معتقدم هنر پشتوانه فرهنگی و عاطفی جامعه است. بنابراین نیازی به معرفی این رباعی احساس نکردم. می دانم که گاهی اگر لایق باشم با «خاک» و «آب» و «باد» و «آتش» روبرو خواهی شد. امیدوارم موفق باشد، گرچه این ارزشمندترین پاداش هنری است که عمرم را وقف آن کرده ام.

نمی توانم بدون اشاره به این مهم تمام کنم: فربد یداللهی نقش بسیار پررنگی در ایجاد این کوارتت داشت. من نمی توانم به راز هنر آنها در این آثار بپردازم. با این حال، آنچه او انجام داد با کلمات قابل توضیح نیست: خورشید (بخو،د آتش) به دلیل خورشید آمد.

میرعلیرضا میرعلیناکی محقق موسیقی ایر، نیز درباره این آلبوم نوشت:

رباعی ابوسعید مرزایی با این آلبوم کامل شده است: کاملاً موزیکال و سرشار از نظم شاعرانه که با در نظر گرفتن چهار ،صر اصلی طبیعت (خاک، آب، باد و آتش) ساخته و اجرا شده است.

حافظه موسیقی معاصر ایران نمونه های زیادی از این نوع رویکرد را ارائه نمی دهد. سایه سنگین شعر از یک سو و سیطره تصوف از سوی دیگر و البته تکیه هر دو بر ادبیات شعری در عرصه زبان ک،یک ،ی با همه غنای آن، گستره پرواز و تخیل را بسیار محدود کرده است. از هنرمند ایر، از آنجایی که در قرن گذشته شمسی نتوانسته ایم ناب ترین احساسات انس، در مورد طبیعت و زندگی را بازنمایی کنیم تا خطاها را جبران کنیم، ناگزیر به فرهنگ های غیر ژنتیکی روی آورده ایم.

البته این کنش و واکنش با حوزه تمدن و حوزه ادبیات ک،یک پیوند خورده است. موسیقی محلی نواحی ایران، چه با کلام و چه بی کلام، در این امور بازتر بود و تصویر انسان، طبیعت و عواطف انس، را با امکانات اندک خود، بسیار واقعی، صمیمی و در یک کلام انس، تر از موسیقی اصلی ،نان شهری

برای من که از ابتدا تا انتها رباعی‌های ابوسعید مرزایی را شنیده‌ام، تلاش هنرمندانه آهنگساز در این آلبوم اخیر به شفاف‌ترین راه ممکن در برقراری ارتباط با مخاطبان ارجمندش رسیده است. تسلط بر نواختن در عین تسلط بر ضبط صدا، که در دنیای حرفه ای امروز برای یکدیگر ضروری است. استفاده ملایم از تارهای حاوی رنگ موسیقی ایر،، اجرای همزمان در سه سطر با سایه ای جزئی از کنترپوان مینور، توجه به پویایی صداها، فرم های سنجیده و ساده، غنای چشمگیر ملودی‌های لطیف، احساسی و دور از حس‌های سطحی با متراژهای متنوع.» «تعادل خوب در استفاده از شخصیت‌ها و آوازها و حفظ سطح هنری کار در تمامی قطعات، این آلبوم را به نمونه‌ای از تلاش هنری از نظر نویسنده تبدیل کرده است.»