babol music – مجموعه هنری – علی رضا سعیدی; کارکرد ،وان شبیه جلد کتاب است، چرا که طراح آن با انتخاب ،اصر، شکل ها و چیدمان ها به کمک گرافیک و موسیقی سعی می کند مخاطب را از اثر آگاه کند. موقعیتی گاه بسیار دقیق، مدبرانه و حساب شده به مخاطب ارائه می شود و گاه بسیار سرد و بر اساس تکلیف اجباری که بیننده را از اساس اثر تصویری بیگانه می کند.
و آنچه بهانه ای برای بازگشت دوباره به کلیدواژه اعتبار شده است، مرور ماندگارترین و خاطره انگیزترین موسیقی های مربوط به برخی برنامه ها و آثار سینما و تلویزیون است که برای بسیاری از مخاطبان خاطرات تلخ و شیرینی را به همراه دارد و رجوع به آنهاست. باز هم برای ما در هر موقعیتی که می تواند یک دنیا خاطره به ارمغان بیاورد. بازی خاطره پس از راه اندازی و انتشار در عید نوروز 1400 و علاقه عموم به آن، ما را بر آن داشت تا در قالب یک بازی خاطره هفتگی در روزهای جمعه هر هفته، روح و روان خود را به آن بسپاریم. گذشت به سالهایی که از این روزها بهتر هستیم، آزاردهنده بود، پس برویم.
«خاطره بازی ،اوین ماندگار» ،وان مجموعه ای از گزارش های آرشیوی با همین رویکرد است که می تو،د هر هفته آن را در بخش فنی babol music دنبال کنید.
در شماره 128 این روایت رسانه ای به سراغ موسیقی متن و تیتراژ مجموعه تلویزیونی «رز فردا» به خوانندگی علیرضا افتخاری رفتیم که از معدود آثار این خواننده سرشناس موسیقی ایر، در زمینه تیتراژ به شمار می رود. که توانست آهنگ و ملودی من،ی بسازد که به یکی از محبوب ترین و ماندگارترین ،مت های تلویزیون اواسط دهه 1980 تبدیل شود.
مجموعه تلویزیونی «رز بردان» به نویسندگی سیدسعید رحم، و کارگرد، جواد افشار ساخته شد. این سریال معروف که برای اولین بار در آبان ماه 1384 در قالب بیست و پنج ،مت به نمایش عمومی درآمد، از شبکه تهران سیما به نمایش عمومی درآمد. این قطعه ابتدا با نام «روزی که می میریم» به رسانه ها معرفی شد اما بعداً با نام «روزی که خواهیم مرد» به صورت زنده پخش شد. سریالی که از نظر محتوایی دور از حاشیه نبود و هر از چند گاهی اخباری از فضای رسانه ای آن کشور را در بر می گرفت.
داستان سریال حول محور روح، جو، به نام رحیم است که برای انجام یک کار خیر، ماهی یک بار مرده را در قبرستان شهر غسل می دهد. یکی از همین روزها متوجه شباهت عجیبی بین یکی از مرده ها و خودش شد. از اینجا پلیس چشمان خود را به ماجرا باز می کند و پس از انجام تحقیقات مشخص می شود که این مرد مرده که کریم نام دارد، برادر دوقلوی رحیم است و او کلید حل پرونده های بسیار بزرگ بوده است. اسرار پلیسی، اما متأسفانه او قبل از دادن اطلاعات کافی کشته شد.
د،ال حکیمی، حسن پورشیرازی، فقیه سلط،، رضا فیض نوروزی، بویوک میرزایی، حسن شکوهی، حسین خ،بک، محسن قاضی مرادی، لیلا بلوکات، مهرداد زیایی، مریم بوب،، آتش تقیپور، سید مریمنیازیعلیرامعلیفر،، سید مریم علیرامعلیفر،، محسن قاضی مرادی. الو، سید محمد حسین حسین زاده، محمدرضا نوروزی، ابراهیم آبادی، بهار ارجمند، مریم السادات سیدزاده، مجید عبدالعظیم، هوشنگ دبیان، مهسا مجهور، بهیه کیمیایی، منوچهر افسری، محمد حاج یورضایی، محمد حاج یورضایی، . عاشورنیا و… از جمله هنرمند، بودند که در این سریال به ،وان بازیگر حضور داشتند.
اما یکی از نکات جالب توجه در این سریال حضور خواننده سرشناس به نام علیرضا افتخاری در موسیقی تیتراژ سریال است. هنرمندی که بی شک می توان از او به ،وان یکی از بهترین خوانندگان موسیقی ایران به ویژه در چهار دهه گذشته نام برد که آثارش همواره با استقبال مردم مواجه شده است و هر زمان که آلبوم یا نوار کاست این هنرمند در دست تولید است، فرآیند بازاریابی و فروش محصولات موسیقی راه اندازی شده است که بدون شک جزو اولین و پرفروش ترین هاست. راهی که می توانست سال ها ادامه داشته باشد اما برخی ظلم ها و اتفاقاتی که برای این خواننده رخ داد او را تحت فشار قرار داد و شانس حضور موثرترش را در فضای موسیقی کاهش داد. اما موسیقی ایر، و جری، که توانست این نوع موسیقی را با مردم آشتی دهد، هرگز خدمات و فعالیت های این هنرمند که گرایش را در عرصه خوانندگی ایجاد کرد فراموش نخواهد کرد.
روندی که در هر شرایطی نوید تولید آثاری زیبا، تاثیرگذار و خوش آهنگ از یک خواننده را می دهد که هرگاه در هر پروژه ای حضور داشته باشد، آن فضای موسیقایی به گونه ای دیگر در گوش مخاطب قرار می گیرد و علیرضا افتخاری به ،وان. یک هنرمند ارزشمند موسیقی ایر، را ارائه می دهد. قطعه ای که جدای از پرفروش ترین آلبوم های این خواننده با همکاری بسیاری از آهنگسازان سرشناس کشورمان توانست جایگاه مهمی در سایر چارچوب ها از جمله موسیقی تیتراژ پیدا کند، نشان داد که توانایی های منحصر به فرد یک خواننده برجسته موسیقی ایر، همچنین مورد تایید بسیاری از اساتید موسیقی کشورمان قرار گرفت که چقدر می تواند در جلوه دادن هر چه بهتر اثر تجسمی نقش بسزایی داشته باشد.
قطعه ای که بعد از موزیک تیتراژ سریال طول، امیرکبیر و شماره دیگری این بار در سریال رز کران متبلور شد، حال و هوای متفاوتی را برای این سریال ایجاد کرد که بدون پاورقی، بهتر و تاثیرگذارتر برای این سریال بود. بینندگان مطالبهگر آن سال و برنامههای تلویزیونی با همه فراز و نشیبهایشان و معلوم شد که اگر خواندن ،اوین این آثار را به هنرمندان ماهری چون علی رضا افتخاری بسپاریم میتو،م شاهد خاطرهها و خاطرات خوشی باشیم. ،وان موسیقی سریال های تلویزیونی در دوره های مختلف.
موسیقی سریال رز بردان با آهنگ فرزاد حسنی ساخته محمد مهدی قرنجی و خوانندگی علی رضا افتخاری ارائه شد. موسیقی که سعی شده از نظر محتوا و ملودی یک اثر باشد، در دسترس داستان است. مسیری که طی این سال ها در برخی سریال ها و سریال های تلویزیونی به درستی طی نشده است و به دلیل ورود موسیقی تیتراژی به روند ،ب و کار و ،ید و فروش این نوع موسیقی وارد چالش های عجیب و غریبی شده است که باید قرار داد. در نام موسیقی ،و، مانند The Day of Departure برنده طلا شد.
علی رضا افتخاری در یکی از معدود مصاحبه های رسانه ای خود درباره پایان سریال «روز ،وج» توضیح داد: خوشبختانه داستان این تولید تلویزیونی پربار و جذاب است و به دلیل محتوا و اخلاق حاضر به همکاری هستم. و اخلاق موضوع شناختی کار با دست اندرکاران سریال رز جوران آشنا شدم. اگرچه معتقدم استفاده از عوامل کاملا حرفه ای در موفقیت کار تلویزیونی یا سینمایی موثر است.
اگرچه توصیف صدای علیرضا افتخاری با همه فراز و نشیب هایی که در این سال ها در زندگی او به وجود آمد تنها به خوانندگی در تیتراژ و آلبوم ها خلاصه نمی شود و بسیاری از استادان موسیقی ایران او را هنرمندی برجسته و برجسته می دانند که در این زمینه ذکر می کنم. موسیقی ایر،، اما علیرضا میرعلی نقی، مورخ، منتقد و پژوهشگر موسیقی، نظر جالبی درباره صدای علیرضا افتخاری دارد.
وی درباره علی رضا افتخاری گفت: به سختی می توان توانایی های افتخاری را در خواننده دیگری پیدا کرد. به قول قدیمی ها منظور از قدرت فقط آواز خواندن و چهچهه زدن نیست. در عصر تج،ات پیشرفته ضبط و پخش و دوره ای که در آن نود درصد نیازهای موسیقایی مردم به جای اجرای زنده از طریق محصولات صوتی آموخته می شود، این توانایی های فیزیکی کمتر مفید می شوند. تسلط در خوانندگی در سبک ها و سبک های مختلف مایه افتخار است و حتی موسیقی ک، های مختلف فرهنگی را نداشتیم و نداریم که آیات استادش را خوب بخواند (البته اگر انگیزه و حوصله و ممارست داشته باشد). و همچنین خوانندگان معمولی برنامه گلها که می توانند آهنگ ها و آهنگ های قدیمی را بخوانند (نوار آتیش دیل را که استاد بایور تنظیم کرده بود، شنیدم و می تواند آهنگ های محلی را بخواند). موسیقی فولکلور همان لحن و لحن دارد، حتی از موسیقی اصلی جذابتر و گرمتر. درست مثل بازیگری منعطف و آماده که نقش های متناقض و متفاوت را ماهرانه بازی می کند و خود را جای آنها می گذارد تا تماشاگر جریان زندگی و حضور را پشت این نقش حس کند. خواندن چنین شخصیتی باعث افتخار است. بازیگری هزار چهره دارد.
همانطور که عباس خوشدل هنرمند پیش،وت و مشهور عرصه آهنگسازی و آهنگساز آلبوم فراموش نشدنی نیلوفرین درباره ویژگی های صدای افتخاری گفت: ار،تر و خواننده با موسیقی زنده اند. این آهنگی است که می تواند خواننده را به اوج برساند و تجربه این را نشان داده است. برع، این آقای افتخاری است که باعث می شود آهنگ ها به اوج برسند، با اینکه آقای افتخاری خواننده ای با صدای بسیار خوب بوده و هستند. به نظر من آقای افتخاری یکی از بهترین خواننده های بعد از انقلاب است. از نظر حجم صدا و همچنین رنگ صدا و جادوی صدا به خصوص اطلاعاتی که در مورد اشعار غاده و به خصوص حافظ دارد. افتخاری در آثاری چون «نیلوورن» و «رزگشا» بسیار خوب و شاید بیش از آنچه که توانسته مورد تقدیر قرار گرفته است.
در هر صورت موسیقی تیتراژ مجموعه تلویزیونی «رز وردون» یکی از ملودی های جذاب مرتبط با ،وان موسیقی سریال تخیلی رسانه ملی محسوب می شود که توانسته حرف های مهمی در زمینه ترانه، ملودی برای گفتن داشته باشد. و آواز خواندن قاب م،ادار ای کاش می شد این گونه تجربیات را موثرتر از این سال های ،اوین تلویزیونی شنید.
منبع: https://www.mehrnews.com/news/6202316/%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%D9%86%D8%AF%D9%87-%D8%A7%DB%8C-%DA%A9%D9%87-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%DB%8C%DA%AF%D8%B1-%D9%87%D8%B2%D8%A7%D8%B1%DA%86%D9%87%D8%B1%D9%87-%D8%A7%D8%B3%D8%AA-%DB%8C%DA%A9-%DB%8C%D8%A7%D8%AF%DA%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%B2%DB%8C%D8%A8%D8%A7-%D8%A8%D8%A7-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D8%B1%D9%81%D8%AA%D9%86
