«یکی از افسوس های من هنوز هم در این آ، عمر این است که ای کاش به جای شعر، یک اتفاقی می افتاد و من دنبال موسیقی می رفتم.
شاید کمتر ،ی باور کند، – یکی از افسوس های من هنوز هم در این آ، عمر این است که ای کاش به جای شعر، یک اتفاقی می افتاد و من دنبال موسیقی می رفتم.
شاید کمتر ،ی باور کند، ولی من وقتی یک ساز تنها را می شنوم، همراه این ساز، هزار آهنگ به ،وان هارمونی و کنترباس و کنترپوان و .
در ذهنم ساخته می شود.
آفتاب نیوز : این ها را زنده یاد هوشنگ ابتهاج (ه.
الف.
سایه) می گوید؛ شاعر بزرگ ایر، که اتفاقا در موسیقی معاصر ایران نیز سهمی بسزا دارد.
او علاوه بر سابقه همنشینی با موسیقی دانان بزرگ معاصر، آرشیوداری و ضبط خصوصی موسیقی یکی از موثرترین مدیران موسیقی در رادیوی ملی ایران محسوب می شد.
19 مردادماه سا،وز در گذشت این پیر پرنیان اندیش است که در سن 94 سالگی در کلن آلمان از دنیا رفت و پیکرش را در باغ محتشم کاشان به خاک سپردند.
گل های تازه ای که سایه در باغ موسیقی کاشت برنامه گل ها یکی از برنامه های مطرح و بسیار مهم رادیوی ملی ایران محسوب می شد.
این برنامه در آغاز با نام گل های جاویدان به ابتکار داوود پیرنیا در رادیو تهران آغاز شد.
منبع: https://www.ghatreh.com/news/nn14020507789034856448/%D8%A7%D9%81%D8%B3%D9%88%D8%B3-%D8%A8%D8%B2%D8%B1%DA%AF-%D9%87%D9%88%D8%B4%D9%86%DA%AF-%D8%A7%D8%A8%D8%AA%D9%87%D8%A7%D8%AC%21