به گزارش خبرنگار مهر، «آثار رضا محجوبی برای تار و سه تار» ،وان کتابی با رونویسی و ویرایش محمدرضا شرایلی است که در قالب یک اثر پژوهشی مکتوب توسط انتشارات خنیاگر منتشر شده است. انتشارات.
محمدرضا شرائلی، رونویسی و تدوین، مهدی داز،، رونویسی و نگارش نمرات هنری و شهاب مینا تار و سه تار از دیگر عوامل اجرایی این اثر آهنگسازی هستند.
در توضیحات تکمیلی این آثار آمده است: «اگرچه برخی از آثار رضا محجوبی، نوازنده اسطورهای معاصر، در مجالس و در دورهای که رادیو یا سایر رسانههای عمومی در ایران رواج نداشت، نقل شده است، اما در صفحات بسیاری از ساختههای قابل توجهی نقل شده است. با شنیدن موسیقی دانان ایر، حتی می توان نمونه های نادری در دهه اول هزار و سیصد داشت و بسیاری از آثار او هنوز برای موسیقیدانان ایر، ناشناخته است.
پیش از این در مجموعه دو جلدی «رضا محجوبی، تار افسونگر» به بیوگرافی رضا و آثار وی در ویولن پرداخته بودیم و اکنون در کتاب حاضر به منظور معرفی و نواختن بهتر آثار وی، آنها را به کوک صحیح مش، سیم، سه سیم و سنتور برگردانده اند، در مورد نواختن با تار و سه سیم، انگشتان خود را اضافه و اصلاح کردیم.
برخی از این آثار با اقتباس از نشانههای موجود در منابع مکتوب و اقتباس از سایر روایتهای مکتوب و شنیداری باقیمانده، جامعترین روایت انتخاب شد و برخی دیگر بر اساس اجراهای به دست آمده توسط رضا محجوبی یا اجراها و تنظیمهای دیگر نوازندگان رضا محجوبی کپیبرداری شدند. .
از آنجایی که در نت های پیشینیان کافی بود که کل ملودی بدون افزودن تزیینات ملودیک درج شود، در این کتاب برای افزودن به غنای ملودیکی قطعات، تزیینات و تکنیک های ریتمیک رایج در تار و سه تار نیز به نت ها اضافه شد. . امیدوارم با انتشار این کتاب آثار زیبای رضا محجوبی نوازنده نابغه ایر، توسط نوازندگان دستگاهی ایران بیشتر نواخته و شناخته شود.
رضا محجوبی (آهنگساز و پیش،وت موسیقی ایران) برادر مرتضی محجوبی در سال 1277 در تهران به دنیا آمد. پدرش عباسعلی نظیر نوازنده نی بود. مادرش ف، سادات با نواختن پیانو آشنا بود و علاقه پدر و مادرش به موسیقی باعث شد تا رضا محجوبی و برادرش مرتضی از کودکی به آهنگسازی بپردازند و به ،وان یک حرفه و هنر به آن بپردازند. پدرش در خیابان لاله زار کافه ای دایر کرد. ردا و سه پایه اش در آنجا می نواختند و ساز او که در آن زمان فقط 16 سال داشت توجه ها را به خود جلب کرد.
رضا محجوبی تا 25 سالگی یکی از هنرمندان محبوب جامعه به شمار می رفت و با تدریس موسیقی و اجرای کنسرت با «عارف» و «درویش» شهرت داشت. اما پس از این مدت تغییراتی در سبک زندگی او ایجاد شد. عصب،ت شدید، حساسیت شدید، گوشه گیری، انکار مفرط و بی تفاوتی از جمله این تغییرات بود که شاید در زمان خود به جنون تعبیر می شد. یکی از هنرمندان حتی در خاطره خود ذکر کرد که محجوبی شبانه با ماه صحبت می کرد و از آنچه در اطرافش بود آگاه نبود.
اما در 24 سالگی دچار بیماری عصبی شد و تحت درمان قرار گرفت اما نظم و عاداتی را که یک فرد عادی در جامعه از آن برخوردار است از دست داد. با اینکه دوستانش را خوب می شناخت و با آنها صحبت می کرد، از چیزهای نامفهومی صحبت می کرد. با وجود همه اینها، او در جمع دوستان ظاهر شد و حتی ویولن زد.
او در فقر زندگی می کرد و فقط زم، بازی می کرد که حالش خوب بود. احساس پیچیده و چینش منطقی تفکر او در نواختن ساز مشهود بود. مهمترین ویژگی نوازندگی او عبارت پردازی خاص اوست. او هرگز یک آهنگ را دو بار پخش نکرد.
زندگی و موسیقی رضا المحجوبی آمیزه ای از رنج و شور و هنر بود و در شامگاه نهم تیرماه 1333 در سن 56 سالگی درگذشت.
منبع: https://www.mehrnews.com/news/6122041/%D8%A2%D8%AB%D8%A7%D8%B1-%D8%B1%D8%B6%D8%A7-%D9%85%D8%AD%D8%AC%D9%88%D8%A8%DB%8C-%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86%D8%AF%D9%86%DB%8C-%D8%B4%D8%AF%D9%86%D8%AF-%DA%A9%D9%86%DA%A9%D8%A7%D8%B4-%D9%87%D9%86%D8%B1%D9%85%D9%86%D8%AF-%D9%86%D8%A7%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%AE%D8%AA%D9%87